Mer-mates

Nog voordat de zon op komt staan we met ons zaklampje, regenjas, rubber laarzen, fototoestel en een slaperig gezicht klaar om de donkere jungle in te gaan. Het plakkerige zure luchtje van het oude matras op onze huid hebben we verdoezeld met de giftige lucht van de muggenspray. De nacht was spannend, slapen, midden in het oerwoud op een steiger met alleen een dakje en enkel beschermd door een muskietennet. De apen zijn tegelijk met ons gaan slapen, maar er zijn vele andere dieren wakker geworden en omdat je het niet kunt definiëren maakt je hoofd er maar wat van. Een slang? Een rat? Een spin? Of gewoon een krekeltje? Het kan allemaal, want het leeft er allemaal. Ik schrik me kapot als ik gekraak op mijn matras hoor, er loopt iets boven mijn hoofd en wordt weer stil. Ik voel een zacht vachtje en hoor gespin, het is de junglekat die bij het kamp hoort.
Met een zaklamp speuren we de bomen en struiken af. We vinden rijk gekleurde slapende vogels die je op een halve meter afstand kunt bekijken. Glimmende ogen vanuit de bladeren op de grond kijken ons aan: spinnen. En oplichtende ogen vanuit hoog in de bomen kijken op ons neer: langzame aap en een katachtige. Aan takken kleven enorme mieren en andere insecten die we nog nooit gezien hebben en van heel groot met tropische kleuren, tot zwart en klein maar uiterst giftig.
Als echte nieuwsgierige biologen speuren we overdag samen met onze gids verder in de hete natte jungle. De diversiteit aan diertjes en planten is enorm. We zien zoveel en onze gids weet ontzettend veel te vertellen. Tijdens de boottochten over de rivier (overdag en snachts) gaan we opzoek naar groter gespuis. We vinden de man van de Jungle: 'de orang oetan', de prohibiscus ( ook wel Dutch monkey genoemd, die overigens oerlelijk is, maar wel alleen de mannetjes gelukkig), de Gibbon, Long en Big tail makake, krokodillen, lizards, ijsvogels, roofvogels, zilverreigers en uilen. Het hangt allemaal rond in het rijtje jungle wat nog over is naast de rivier. De rest is allemaal palmplantages, wat wij best schokkend vonden om te zien. De reden dat je deze dieren hier ook zo goed kunt zien is omdat ze nergens anders heen kunnen, best triest.

Toen ik Ester zag kon ik het niet geloven. Ik had al zoveel gedacht aan dit moment en was ook gelijk vol geschoten, maar toen ik haar echt zag was ik overdonderd, als in een shock, ik kon amper knipperen met mijn ogen. Ik dacht, wat een mooie droom om Ester hier op de luchthaven in Borneo tegen te komen. Ik voelde alsof ik elk moment wakker kon worden, maar ik was al wakker en had Ester in mijn armen, en nog een keer, en nog een keer. We konden niet stoppen met knuffelen en beide zussen klets praat mechanismen werden als automatisch ingeschakeld ( en zijn niet meer uitgegaan). Het samen reizen is super en we zijn een goed team, wat hier in Borneo wel goed uit komt, want het is niet het makkelijkste land om te bereizen. Wel makkelijk met vervoer, maar de mensen zijn hier toch een stuk minder lief en vriendelijk dan we gewend zijn uit andere landen. We zijn levende attracties en worden nageroepen of aangestaard alsof we aliens zijn. Vanwege het Islamitische geloof lopen we er keurig bedekt bij, maar het lijkt niets uit te maken. We proberen te blijven lachen, maar er komt geen respect en zelfs wat minachting terug. Als we beginnen te wennen en accepteren dat het zo is, wordt het ineens ook minder erg. Veel gevoel heeft toch met je eigen mindset te maken, maar als iets nieuw is of je hebt het nog nooit meegemaakt is het wel eens lastig om die mindset goed te hebben.
Wat nog veel lastiger is, is onze jacht naar koud bier, nergens te krijgen. (Vanwege het geloof) Als ware alcohollisten struinen we de straten af en met succes, we geven niet snel op als het op drank aan komt.

We vinden een mooie plek in de bergen waar het lekker koel is. We beklimmen de voet van de Kinabalu Berg dat omringd is door National Park en mooie jungle paden en klimmetjes. Ook hier spotten we vogels, spinnen, slangen en eekhoorns. Savonds genieten we van de zonsondergang in ons hostel dat uitkijkt over de berg velden.

We hebben en aantal prachtige dagen op het eiland Mabul gepland. Het is een verademing om na de hete jungle en steden weer eens aan zee te zijn. Dat is toch zeker 4 weken geleden en dat voelt lang. Ik was al verknocht aan die blauwe diepe mysterie, maar nu kan ik niet meer zonder. Ester en ik verliezen ons in het duiken op Mabul. We zijn weer de biologen, maar nu onder water en met een tank op onze rug. Er is zoveel te zien en zoveel te ontdekken. Elke duik herkennen we meer en leren we nieuwe wezens kennen. De verschillende gidsen die we hebben zijn te spreken over onze duikskills en het is heerlijk om het samen te kunnen delen. Een nachtduik geeft nog wat extra spanning, omdat je op jacht moet met een zaklantaarn. We schijnen op een krabje in het water die zichzelf beplakt heeft met koraal om zo niet op te vallen, we vinden hem toch. Diep verzonken in de verassingen van de fascinerende beestjes worden we wakker geschud door een enorme ontploffing. Ik voel alsof er een bal tegen mijn hoofd geschopt is. Ik ben even in de war en voel aan mijn hoofd, maar er is niks op gevallen. Was het een illegale reefbom van de vissers? Dan ziet Ester dat mijn luchtfles grote hoeveelheden lucht het water in spuit. Ze alarmeerd de gids die ook niet weet wat er aan de hand is. De gids geeft mij zijn reserve lucht en we maken een noodstop omhoog. Een slang van mijn luchtank is ontploft, iets dat maar heel zelden gebeurd. Ester en ik handelen als koele kikkers en volgens de regels die we geleerd hebben ( doe je die cursus toch niet voor niks) Boven water komt de enrgie en adrenaline los en praten we het hele tafereel nog lang door, onder het genot van een paar biertjes, voor de schrik ;)

We gaan naar her beroemde Sipadan, één van de beste duikplekken ter wereld. Het koraal is onvoorstelbaar kleurrijk en groot, The Wall waar we langs zwemmen zit vol grotten en plateaus waar we schildpadden van groot naar reusachtig tegenkomen. De hoeveelheid vis is enorm. Scholen zo groot dat het donker wordt onder water. Het gebied is beschermd en daarom schoon en onaangetast, het is echt onwerkelijk. Bijna opgelost van zoveel duiken verlaten we Borneo, een prachtig land, een super duikervaring en daarom wordt onze volgende bestemming de Philipijnen. Sisters united continues. We zijn blij, we zijn gelukkig, met elkaar en dat we nog meer kunnen delen dan we al konden. Dat we echt van dezelfde dingen houden, maar ook onze eigen dingen hebben, dat we zo verschillend zijn, maar toch ook hetzelfde, en dat we elke dag eindeloos kunnen kletsen, dat we zussen zijn, dat we gewoon zussen zijn die samen zijn.